Etappe 3: Merano - Dimaro (82 km)

(Ronald) Na een prima nacht in een oubollige kamer

met nog oudere inrichting en slappe douche, zitten we rond 7.30 aan het ontbijt.

Het oudere echtpaar (70+ zeker) is al vroeg in de weer om ontbijt tafel van broodjes, koffie en thee te voorzien. Gasthof ressmair had maar 1 ster en dat klopt allemaal. Maar alles voor paar gekke fietsers was er. JP was beetje ontdaan na het zingen van verjaardagsliedje voor zijn dochter Anna die vandaag jarig is. Kan ook mijn valse stem zijn geweest of het videobellen.... maar goed na flink zoeken naar Garmin die in zijn fietsshirt zat, fietsen we rond 8.30 weg.

Na 300 m zitten we al op de route richting Gampen pas.

Prachtig zicht op Merano en later Bolzano en in de verte Sella massief en andere dolomieten bergen.

De weg stijgt en stijgt. Gelukkig vandaag wel in fietsbroek zonder beenstukken en blote armen zodat we wat afkoeling hebben. In Gfrill zien we een koffie stop in een bocht liggen. Geweldig op tijd (11 u) voor koffie met eigen gebakken cheese taart. Dat gaat er wel in!

Klim gaat door naar Gampen pas (1504 m) toch 1200 m omhoog.

Lange afdaling met mooie dalen met alleen maar appelboom gaarden in bloei.

Lager in dal komen we op een fietspad terecht dat geheel door boomgaarden en weilanden gaat. Glooiend en veel op en af.

Onderweg nog in zonnetje uit de frisse wind meegenomen bolletjes en yoghurt drank genuttigd.

Langzaam beginnen de benen vermoeid te raken en bij Male besluiten we om de tweede klim voor morgen te bewaren en te stoppen bij Dimaro.

Mooi dorpje voor wintersport of zomer wandelen/biken, dus vrezen we dat alles dicht is zowel restaurant als hotels.

Bij hotel Serena ziet alles er dood uit, maar de italiaanse vlag doet jp besluiten de deur open te duwen... en zo waar: cola, slaapplaats, garage, uitmuntende kamer en douche voor €30 pp incl ontbijt. Soms zit het mee. Geen duits meer hier dus wat gebrabbel en gebaren. Uiteindelijk 1800 hm en 82 km. Met zware fiets en bepakking geen kattepies, wel meteen sjans van de poes van hotel die blij was dat er weer eens gasten kwamen.

Ik heb nog klein wasje gedaan om zweet uit fietskleding te spoelen. Zon begint echt te branden hier. Er bleek ook nog een klein pizza tentje open te zijn met super gebakken bodem: idd pizza moet je in italie eten!

Goed slapen nu. En uitrusten voor morgen want er staat weer een pas op programma (1600 m) en dan via Madonna di Campiglio naar Gardameer.