30/4: Neustift - Landeck (112 km, 800 hm)

Al vroeg in de donkere ochtend is het een geloop in huis Vogelsberger, want de auto's willen om 6 uur afreizen. Ik help hier en daar een handje om de spullen in de station wagon te krijgen. Mijn fietstassen hoeven niet mee, maar de achterbak is goed gevuld. Na een haastig ontbijtje rijdt de familie om 5:45 al weg. Ik kruip nog even terug in bed. Maar om 6:45 is de hulp al bezig om wasgoed te vervangen. Dus ook maar opgestaan en laatste vaat afgewassen na joghurt ontbijt. 

Dan om 7:30 ga ik op weg:

Al spoedig een laatste blik op het mooie kerkje van Neustift im Stubaital: we komen er sinds jaren '80 maar verveeld nooit:

Je ziet dat het uitzicht vandaag beperkt is op de gletsjers door laag hangende bewolking. Fris maar droog. Via de drukke bundesstrasse naar begin van dal en dan oude Brenner weg afdalen naar Innsbruck. Onder de Europa brug door zie je pas hoe hoog de palen zijn:

Reeds om 8:30 sta ik in het centrum van Innsbruck en werp nog een blik op het gouden dak (sorry foto moet nog  gedraaid worden): een trouwerij staat op punt van beginnen.

Het fietspad langs de Inn is snel gevonden en bekend van 2018 en 2019 tocht. Een beetje slingerend langs de Inn en autobaan A12. Vlak voor Telfs begint het zachtjes te miezeren en gaat eerst de regenjas en later de regenbroek aan. Gelukkig is de koffie stop om half elf in centrum van Telfs bij bakkerij. Grr, mondkapje Ffp2 is hier nog nodig, dus bril beslaat bj bestellen van een zoet ontbijt: koffie met koek. Ook nog broodje voor de lunch. Dan weer in de miezer verder langs de Inn. Hier is een mooi stuk bos met aantal grote fietsbruggen over de Inn. Het gaat stroomopwaarts dus af en toe flink op de pedalen om langzaam door te stijgen naar Landeck.

In Landeck kom ik op centraal plein het eetcafé tegen waar ik met Jan Pieter ook in de regen gestopt ben in 2019 naar Rome om pasta te eten. Ook nu smaakt de spaghetti bolognese om 14:30 mij prima. Ditmaal stop ik al in Landeck want 112 km is mooi voor vandaag. Fietsen ging goed met ribben en schouder. De Arlberg pas laat ik voor morgen. Het vinden van een onderkomen viel niet mee want gasthoven waren gesloten of opgeheven, dus uiteindelijk toch maar voor 4* hotel gekozen. Spullen uitgehangen en lekker douchen. Bij avondwandeling zag ik dat ook de Oostenrijkse Camino naar Santiago de Compostela (Jakobsweg) langs het hotel en Innradweg loopt. Grappig toeval!? 

De familie auto's zijn in middag allemaal weer veilig thuis gekomen en mijn oudste zoon Jasper met Nathalie hebben de chaos op Schiphol ook goed doorstaan. Tot schrijvens!