Etappe 9: Broekhuizen - IJsselstein (150 km)

Mijn laatste etappe vandaag ! Ook het laatste reisblog. Wat gaat een week toch snel en wat kun je een eind komen op een fiets.

Heerlijk geslapen, maar wel een beetje vroeg wakker met het gevoel: "Yes, vandaag gaat het lukken om thuis te komen !"

Mijn doel was om een fietstocht terug te maken en maar te zien hoever dat zou zijn: Koblenz, Roermond of helemaal naar huis. Het ging om onderweg te zijn. 

Stipt 8 uur zat ik buiten op het terras voor het ontbijt met uitzicht op de Maas. Heerlijke gerechten weer, en een goede bak koffie. Vandaag wordt een speciale etappe, want fietsmaat Jan-Pieter wordt helemaal naar Broekhuizen gebracht door zijn vrouw Mieke (en dochter Anna) om samen met mij de laatste etappe te rijden. Lief gebaar, want het is ook met de auto nog een heel stuk. 

Na het drinken van een bakkie met elkaar op het goddelijke plekje aan de Maas, direct met het piepende en ketting-krakende pontje Broekhuizen <> Arcen de Maas overgestoken. Daarna de route bij Well opgepakt en gelijk met een hogere snelheid door Limburg, stukje Reichswald op naar Nijmegen. Koffiestop in Gennep en alles in een blakende blauwe lucht. De zon staat flink te branden. 

De Waal brug bij Nijmegen is een mooi plekje voor wat foto's. Voorbij een prachtige dijk door de Ooijpolder nog een lunch stop op terras aan de Waal. De magen beginnen te knorren, want 23 km/h gemiddelde hakt er qua calorieën wel in. Daarna een doorsteek naar Kesteren om aan de Neder-Rijn (onze Lek) te komen. Ik kies ervoor om geen oversteek te maken, maar de toeristische zijde te volgen en niet onze trainingskant (Wijk - Amerongen). Naast de motivatie van diesel JP helpt ook de oostenwind om ons huiswaarts te krijgen. De kilometers beginnen nu toch te voelen. Nog even een cola stop bij eiland van Maurik. Daarna gaat de vaart continu naar 26-27 km/h en de zendmast is al in zicht. Maar dan gaat het onder de brug van A27 mis: ik heb een lekke achterband. Het meegesjouwde gereedschap komt toch nog van nut. Maar die binnenband en ook de buitenband zien er slecht uit: ze zijn beiden eigenlijk helemaal versleten. Gaatje wel gevonden dus met een plakker gerepareerd. JP neemt mijn tassen over om wat gewicht van achterwiel te halen. De laatste kilometers gaat het iets rustiger door de bochten, en halen we de Weegbree. Yes, ik ben weer thuis !

Dank JP voor laatste morele ondersteuning. Lieve Hannie ik ben blij je weer te zien. Jeroen heeft een heerlijke maaltijd pasta salade gemaakt waar we met z'n 6 heerlijk van hebben gesmuld in de eigen tuin.

Ik wil via deze weg ook alle lezers bedanken voor jullie steun en interesse in mijn wel en wee op de route terug vanuit Neustift im Stubai naar huis. Ook het bloggen was voor mij een nieuwe ervaring.

Hans Reitsma heeft een puike route om vanuit Amsterdam naar Rome te komen uitgezocht en beschreven, hoewel die van Paul Benjaminse ook mooi is. Dus heb je even tijd ......